Veel mensen weten van het bestaan van serious gaming, maar vinden het lastig om een beeld vormen van concrete voorbeelden van serious games. Dat is ook te begrijpen, aangezien serious games vaak leunen op innovatieve technieken en ze doorgaans gericht zijn op het oplossen van een heel specifiek probleem. In dit artikel geven we voorbeelden van serious games binnen verschillende branches. Steeds staan we stil bij het probleem dat met de desbetreffende game wordt opgelost. Zo krijg je zicht op de mogelijkheden van serious games.
Voor ouders van kinderen die doof of slechthorend zijn, is het best een uitdaging om gebarentaal te leren. Aan ons de uitdaging om te onderzoeken of een game zou kunnen helpen om ouders thuis meer te laten oefenen. Conclusie: ja, dat kan!
Samen met Pento Audiologisch Centrum ontwikkelden we een game waarin een zeermeermin en een vis met gehoorproblemen moeten samenwerken om het onderwaterhuis klaar te maken voor bezoek. Maar ja, onder water is er geen geluid… dus moeten de twee karakters onderling communiceren met gebaren. Denk aan het gebaar voor ‘melk’, ‘moe’, ‘bal’, ‘boek’ en ga zo maar door. Allemaal begrippen die passen in de leefwereld van de kinderen.
Het resultaat is een game die ouders van slechthorende en dove kinderen op een leuke en effectieve manier leert communiceren met hun kind. De game maakt het makkelijker en leuker om te blijven oefenen. Ooms en tantes, de buren en zelfs opa en oma willen het opeens wel proberen – want een spel spelen in je eigen omgeving is vele malen laagdrempeliger dan op een cursus gaan. En het kind met de gehoorproblemen? Die is ineens de expert geworden met wie iedereen wil oefenen. Handlantis is een van de vele voorbeelden van serious games die de mogelijkheden van nieuwe techniek perfect benutten om aan een zorgvraag te beantwoorden.
Geregeld komt in het nieuws dat er weer een drugspand is ontruimd. De ene keer is het een hennepplantage, de andere keer een compleet lab waar synthetische drugs worden vervaardigd. Hoe train je nou woningbouwmedewerkers, agenten en ambtenaren om signalen die duiden op dit soort criminaliteit beter op te pikken, zodat we als maatschappij beter kunnen optreden tegen ondermijnende criminaliteit? Op de locatie zelf rondlopen kan meestal niet – dat is onveilig en Maar zo’n locatie namaken in virtual reality en het mensen op die manier levensecht laten beleven? Dat is wel mogelijk!
In deze VR-training moet de speler eerst op zoek naar vijf signalen van ondermijning. Zijn die eenmaal gevonden, dan krijg je toegang tot de wietplantage of het drugslab via een geheime ingang. Die ruimtes zijn zo ingericht dat ze exact lijken op een echt drugspand, inclusief alle gevaarlijke materialen die daarin te vinden zijn. Levensecht, maar dan zonder alle veiligheidsrisico’s en op ieder moment te spelen.
Ga je op zoek naar voorbeelden van serious games, dan zie je vaak dat ze een dergelijk logistiek probleem oplossen. In plaats van iedereen naar een wietplantage te laten komen (onhandig, onveilig en simpelweg niet haalbaar) komt de wietplantage naar jou toe in de vorm van een VR-game. Op termijn bespaart zo’n oplossing een hoop tijd en geld.
Hoe leer je studenten hoe de machinekamer van een schip werkt? Op een echte boot is het veel te gevaarlijk, straks gaat er iets mis. Maar met je neus in de boeken krijg je niet het echte gevoel en missen de studenten een stuk praktijkervaring. De oplossing: een virtuele machinekamer waarin alle procedures exact hetzelfde zijn als in de praktijk. Inclusief allerlei situaties die in de werkelijkheid kunnen voorkomen, zoals het uitvallen van de stroom.
In zo’n machinekamer simulator kunnen opeens allerlei scenario’s geoefend worden die voorheen te riskant waren om op een echt schip te oefenen. Ook kunnen alles keuzes gemeten worden en gebruikt worden bij evaluaties, waardoor het lesplan voor elke student geoptimaliseerd kan worden. Kortom: dit is een goed voorbeeld van een serious game die praktijkeducatie veiliger en efficiënter maakt.
“Zo werkt de provincie” is een training voor (nieuw) personeel in de vorm van een game. In de game moet de speler verschillende opdrachten uitvoeren: bezoekers aanmelden, een ruimte boeken voor een vergadering, het correct archiveren van stukken en nog veel meer situaties die voorkomen op het Provinciehuis.
Voorheen werd deze informatie aangeboden in de vorm van een boekje. Maar het bleek dat niemand het las en het onder in de la verdween. De trainingsgame, daarentegen, werd door het personeel meerdere keren gespeeld. Logisch: zij wilden steeds een zo hoog mogelijke score halen! De inhoud was hetzelfde, maar door de uitdagende vorm werd het personeel verleid om de informatie nu wel tot zich te nemen. Een bijkomend voordeel: de game maakt inzichtelijk welke onderdelen niet goed scoren. Op dat onderdeel kan vervolgens bijscholing gegeven worden.
Zoals je ziet zijn er veel voorbeelden van serious games waarbij de techniek ineens iets mogelijk maakt wat vroeger niet haalbaar was. Dit is ook het geval bij de game ‘BAAS’, een spel dat kinderen in hun eigen straat kunnen spelen en waarin ze spelenderwijs aan de slag gaan met het thema ‘armoede in de wijk’.
De kinderen krijgen in dit spel hun eigen virtuele hond. Ze kunnen de naam kiezen, de kleur van zijn vacht en zelfs het vlekkenpatroon van zijn vacht. Vervolgens neemt de hond ze mee op reis door de straat, je hoeft er alleen maar achteraan te lopen. Zo kom je langs vragen over armoede en kun je spelletjes met je hond doen. Spelenderwijs worden de kinderen zo bewust gemaakt van het thema armoede, een bewezen concept dat al in vele gemeenten in Nederland in buurten is gespeeld. Het gebruik van augmented reality, GPS en tablet geven hier de mogelijkheid om dit in de eigen omgeving van het kind te doen.
Bel of mail mij gerust. Of volg me op Linkedin! Daar deel ik regelmatig updates over interessante ontwikkelingen op het gebied van serious gaming.
In dit artikel bespreken we twee soorten games met sensoren die al worden ingezet voor onderzoeksdoeleinden die uiteindelijk de zorg verbeteren: games met spraaktechnologie en revalidatiegames.
8D Games verzorgde in samenwerking met JINC en DigiFonds Noord een half jaar lang de workshop ‘Programmeur in de Klas’. Ruim 220 scholieren tussen de 8 en 14 jaar maakten via deze weg kennis met programmeren en in het bijzonder het maken van serious games.
Stichting Milo, OOK-OC! en 8D Games werken samen aan de ontwikkeling van een game die orthopedagogen, psychologen en behandelaars helpt om de cognitieve vaardigheden en mogelijkheden van kinderen met een communicatief meervoudige beperking (CMB) in kaart te brengen. Kinderen met CMB spreken niet of nauwelijks en hebben naast spraaktaalproblemen vaak een combinatie van een verstandelijke, zintuiglijke en/of motorische beperking.